Mountainbiken in de Ardeche, wauw!

Door: Gemma van der Kolk

Deze zomervakantie gaan we naar de Ardèche. Een Zuid-Franse streek met authentieke dorpjes en bergachtige landschappen. De omgeving leent zich perfect voor mountainbiken, ik kijk er enorm naar uit! Het liefst fiets je natuurlijk op je eigen mountainbike, maar onze auto heeft geen trekhaak. En voor een paar keer fietsen de mountainbike boven op de auto vervoeren, doe ik ook liever niet. Na even Googelen, heb ik een goede partij gevonden die fietsen verhuurt; Face Sud in Vallon Pont d’Arc.

In mijn garage staat een hardtail mountainbike; een mountainbike met een geveerde voorvork, maar zonder achtervering. Eenmaal in de Ardèche staat er een Sunn Kem AM S2 voor mij klaar. Dat is een full suspension mountainbike (zowel voor- als achtervering). Het is even wennen, maar ik vind het leuk om het verschil te ervaren. Via de app Mhikes heb ik twee mountainbikeroutes in de Ardèche gevonden: Le Bois de Bruyères en Les 4 Chemins. Tijdens het rijden van Le Bois de Bruyères heb ik mijn telefoon voor de navigatie gebruikt, voor Les 4 Chemins niet. Die route is namelijk twee keer zo lang en ik wil de batterij van mijn telefoon sparen voor het geval ik ‘m echt nodig heb.

De voorbereiding
De fietskleding zit in de koffer, maar de sportdrank en energy blocks liggen nog thuis. Op naar een supermarkt! Daar haal ik, naast de poeder van Go Sport, ook wat gedroogde perziken en dadels voor natuurlijke suikers onderweg. Achteraf bleek dat de fietsverhuur Face Sud ook gewoon sportvoeding verkocht. Een andere fout was dat ik de sportvoeding van Go Sport niet geschud heb. Ik moest vervolgens met een vork in de bus prikken, om de poeder los te krijgen.

Voor Le Bois de Bruyères heb ik 1,75 liter drinken mee, voor Les 4 Chemins 2,25 liter. Voor de tweede route heb ik ook vier energie gelletjes gekocht. Eén neem ik net voordat ik start, de andere drie na drie kwartier tot een uur.

Route 1: Le Bois de Bruyère
Het schijnt dat Le Bois de Bruyères een gemakkelijke route is. Maar nadat ik door het dorp gefietst ben, moet ik gelijk klimmen. Dat is wel even anders dan ik gewend ben in Nederland… Mijn valkuil is om veel te hard te fietsen, mijn hartslagmeter remt mij daarin. Vandaag kan ik tussen 140 en 150 hartslagen per minuut fietsen. En daar kan je ‘inspanningsfysiologisch’ alles van vinden… Ik luister namelijk graag naar de podcast ‘Beter worden’ van Laurens ten Dam, Jim van den Berg en Stefan Bolt. Laatst vertelde Jim in die podcast dat je veel meer hebt aan een powermeter, dan aan een hartslagmeter. Verbeterpuntje.  

Aan het begin van de route fiets je over een hard zandpad naar boven. Op sommige stukken gaat het zandpad over in een grindpad. Eenmaal boven fiets je een klein stukje op een verharde weg. En dan een afdaling, heerlijk! Na de afdaling duik je links het bos in. Ik moet goed kijken of ik de goede weg neem, want er liggen twee paden dichtbij elkaar. Dit overkomt me nog wel één of twee keer :-). Gelukkig waarschuwt de app Mhikes mij als ik afwijk van de route. Voor zowel de beklimming als de afdaling fiets ik op brede paden. Dat maakt ook dat de route als ‘makkelijk’ geclassificeerd wordt. 

Onderweg stop ik twee keer om te eten, maar achteraf denk ik dat één pauze voldoende was geweest. De netto fietstijd is één uur en veertig minuten. Ik ben mooi voor de lunch ‘thuis’ en dan is het siësta. Het is 39 °C dus passen we ons aan, ook goed voor het herstel :-).

Route 2: Les 4 Chemins

Een week later rijd ik de route waar de medewerker bij Face Sud mij over vertelde: Les 4 Chemins. Het nadeel van een mountainbike huren, is dat ik de fiets pas om 09.00 uur kan ophalen. Met temperaturen rond 37 °C vertrek ik het liefst om 07.00 uur al! Een leer voor de volgende keer; vragen of ik de fiets de avond van ter voren al kan ophalen.

Ik heb niet alleen een mountainbike gehuurd, ook een Garmin fietscomputer. In Nederland fiets ik zonder fietscomputer. Ik mis ‘m wel om mijn tijd en hartslag bij te houden, maar blijkbaar toch niet zo erg dat ik er daadwerkelijk een aanschaf :-). De waarden zie ik namelijk ook op mijn horloge van Garmin. In Frankrijk is een fietscomputer onmisbaar! Wat fijn dat ze die hier verhuren, zelfs de route staat er al in!

Vandaag wil ik mijn hartslag tijdens een beklimming tussen de 130 en 140 houden. Rond deze hartslag ligt namelijk 85% van mijn omslagpunt, wat betekent dat ik het langer kan volhouden. Dat lijkt me verstandig, omdat deze route ongeveer vijf uur duurt. Ik kom weer op dezelfde verharde zandweg als de vorige keer. Maar deze keer moet ik niet linksaf het bos in, maar rechtsaf richting de single tracks.

Goedlopende bochten, beklimmingen en afdalingen over keien wisselen elkaar af. Het eerste deel van de route was een stijl stuk met een bocht. De ondergrond was ‘rocky’, maar niet glad. Het tweede deel van de route was ook stijl, maar met losse keien en veel bochten. Wat is een full suspension mountainbike (fully) dan fijn!

Drie keer had ik het hart echt m’n keel zitten! Vet stijl, flinke keien en haakse bochten. Hoewel vallen mij niet zoveel uitmaakt, lijken de keien mij geen zachte landing… Op de fiets blijven zitten, rustig blijven en goed sturen. Precies wat ik altijd tegen mijn kinderen zeg. Wat ben ik trots op mijzelf! De derde keer dat ik het hart in mijn keel had was ik was in een verlaten gebied. Rechts van de weg staat een auto langs een betonnen muur, links staat een oude caravan met doorgebroken ramen en een ketting ervoor. Spooky! Dat is het moment dat ik mijn live locatie via WhatsApp naar mijn man stuur. Hoewel mijn Garmin horloge hem ook waarschuwt in geval van calamiteiten, vind ik het een prettig idee dat hij kan zien waar ik fiets. Ik ben natuurlijk maar in m’n eentje. Omdat er bijna geen ruimte is om langs de caravan te gaan, stap ik van mijn fiets af. Op dat moment wilde ik er zo snel mogelijk weg zijn, maar nu kan ik er wel om lachen… Als je met een groepje fietst, was het juist een plek voor een mooie foto.

Vlak voordat je bij Face Sud bent, fiets je over rivier de Ardèche. Een verfrissende duik lijkt me heerlijk, maar het blijft bij een foto… Ik word namelijk zo opgehaald en dan ben ik lang genoeg weggeweest. Na drie uur en twintig minuten (netto fietstijd) kom ik aan bij Face Sud. Daar komt de tijd voor bidons bijvullen, energie gelletjes drinken en insmeren met zonnebrandcrème nog bij. En natuurlijk de tijd dat ik de juiste route moest zoeken, omdat de Garmin fietscomputer en ik elkaar even niet begrepen :-). Een lus heb ik twee keer gefietst, of hoorde dat er misschien bij? Ik moet het nog nazoeken. Maar ach…, een beetje extra training kan geen kwaad!

De route duurt gemiddeld ongeveer vijf uur. Met pauzes en de juiste route zoeken, was ik vier uur en twintig minuten onderweg. Ik vond het vervelend dat ik de juiste route niet kon vinden en dat reken ik mijzelf aan. Het fietsen met fietscomputer beviel me zo goed, dat ik mij er in ga verdiepen en er zelf maar een ga aanschaffen :-).

Naar de Ardèche?
Ben je van plan om binnenkort naar deze regio te gaan? Dan raad ik je zeker aan om de mountainbike te pakken en prachtige omgeving van de Ardèche te verkennen. Veel fietsplezier! Wil je meer weten over hoe je je optimaal kan voorbereiden op de mountainbikeroute? Neem even contact op via gemma@fysiodecommissaris.nl. Ik help je graag!

Gemma